วันพฤหัสบดีที่ ๒๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๐

โดนตัดไฟ (ภาคจบ)

วันนี้ก็โทรไปตามเรื่องอีกครั้ง... ด้วยความเสียวว่าจะโดนตัดไฟอีกรอบ เจ้าหน้าที่คนใหม่มาตามเรื่องให้... คุยกันเกืิอบยี่สิบนาที.... แฟกซ์เอกสารไปมา...

สุดท้าย... ความผิดเราเอง ที่จ่ายค่าไฟไปด้วย Reference number ผิดเดือน (จ่ายผ่านเน็ตน่ะครับ) คือเอา Ref.No. ของเดือนที่แล้วใส่ไปให้... ก็โอเค... ยอมรับว่าเป็นความผิดของเราเองที่ไม่รอบคอบ แต่เจ้าหน้าที่ที่เราคุยด้วย เค้าก็ทำอะไรไม่ได้นะ ประมาณว่า เป็นช่างไฟ ต้องให้เราโทรไปเคลียร์กับแผนกการเงินเอาเอง...

ไม่เป็นไรครับ... งานนี้เราผิดเอง ก็... โทรไป...

"สวัสดีค่ะ..."
"สวัสดีครับ.. คุณ .... ใช่มั้ยครับ"
"ค่ะ"
"มีเรื่องรบกวนครับ คือผมจ่ายค่าไฟโดยใช้ Reference Number ผิดเดือนน่ะครับ คือใส่ของเดือนก่อนน่ะครับ" ... ในใจคิดว่า ควรจะโอเคแล้ว เพราะเจ้าหน้าที่คนก่อนบอกว่าจะเอาเอกสารมาให้ แล้วจะคุยเปิดเรื่องให้ก่อน

"ค่ะ...แล้วไงคะ" ... อ้าว.. กรรม... หรือว่าหน่วยงานมันใหญ่ เลยยังมาไม่ถึง.. ไม่เป็นไรน่ะ...

"ก็... จ่ายผ่าน internet น่ะครับ แล้ว พอใส่เลข Reference ผิดเดือน ก็เลยเกิดความผิดพลาด ผมเลยถูกตัดไฟน่ะครับ"

"ค่ะ... แล้วไงคะ" ... เว้ย... กรรมซ้ำสอง ... เค้าฟังอยู่รึเปล่าน้า... หรือว่ากินส้มตำอยู่...

"ก็.. ช่วยรบกวนเคลียร์ให้หน่อยน่ะครับ ผมเช็คกับทางธนาคารแล้ว เงินมาถึงการไฟฟ้าแล้ว"

"ค่ะ.... คือ คุณชำระเงินเกินใช่มั้ยคะ" .... ใช่รึเปล่าฟระ...

"ก็... คงใช่มั้่งครับ เพราะใส่เลขเดือนก่อนไป แล้วมันจ่ายซ้ำสองหน"

"ค่ะ... แล้วไงคะ".... แว๊กกกกกก ไอ้เราว่าจะมาคุยแบบใจเย็นๆ เจอแบบนี้ เย็นด้วยไม่ไหวแล้วเฟร้ย...

"ก็ช่วยเคลียร์ให้หน่อยครับ เพราะเงินมันถึงการไฟฟ้าไปนานแล้ว"

"อ๋อ.... คุยกับคุณ xxx แล้วน่ะค่ะ ..." อ้าวเฮ้ย... คุยแล้วทำไมต้องให้ตรูอธิบายฟระเนี่ย "... คุณต้องมาทำเรื่องขอเงินคืนด้วยตัวเองนะคะ"

คุยกัน... ไปซักพักนึง... อยุ่ดีๆ เจ๊แกก็ถึงบางอ้อขึ้นมา

"อ๋อ... แบบนี้เค้าไม่เรียกว่าชำระเกิินนะคะ เค้าเรียกว่าใส่เลขอ้างอิงผิด ต้องเรียกให้ถูกต้องนะคะ"...

เอาเว้ย... ความผิดตูอีก แล้วนี่ไม่ได้บอกรึไงครับว่าผมใส่เลขผิดเป็นเดือนก่อนเนี่ย ...

...เงียบไปพักใหญ่ ... ไอ้เราก็รอประมาณว่าเค้าจะพูดอะไรต่อ... สุดท้าย เราเองที่ทนไม่ไหว

"แล้วผมต้องทำอะไรบ้างครับ"
"ก็... มาที่นี่ หรือว่า จะให้ทางดิฉันทำเรื่อง xxx xxxxx xxx xxxx ให้มั้ยล่ะคะ เอาอย่างนั้นมั้ย" ... โห ยอมรับว่าจำไม่ได้ครับว่า เค้าพูดว่าอะไร แต่รางๆ พอจะเดาได้ว่า ให้ทางเค้าจัดการให้เสร็จเลยแบบไม่ต้องไปเอง...

"แปลว่าผมไม่ต้องไปเองใช่มั้ยครับ..."
"ค่ะ... จะเอามั้ยคะ" เฮ้อ.... ไม่เอาได้ไงล่ะเนี่ย แต่ที่งงคือ ทำไมต้องถามเราด้วยกับเรื่องแบบนี้ ถ้าเคลียร์ให้ลูกค้าได้เอง ก็น่าจะเป็น choice ที่ make sense อยู่แล้ว ... หรือว่ามี extra payment

"แล้วผมต้องจ่ายอะไรเพิ่มมั้ยครับ"
"ไม่ต้องค่ะ" ....

เฮ้อ.... please do เลยครับพี่น้อง... เหนื่อยกับการคุยแล้วอ่ะ... สุดท้าย เสียเวลาติดต่อทั้งหมดไปเกือบสี่สิบห้านาที... เหมือนกับไปวิ่งเรื่องให้เค้าเองเลย...

กรี๊งๆๆๆ
ยัง...วางหูไปแล้ว มีโทรกลับมาหลอนอีกรอบ...

"คราวหลังขอความร่วมมือใส่ให้ถูกต้องด้วยนะคะ... "

จ๊ากกกกก รู้แล้วครับ ผิดทีเดียวก็เข็ดแล้ว กว่าจะตามเรื่องได้ ... แทบบ้า นี่ยังสงสัยไม่หายว่าทำไมที่โทรไปเช็คตั้งแต่ได้ใบเตือนน่ะ เค้าถึงบอกว่าเรียบร้อยแล้ว....

วางหูไปได้อีกสองนาที...
.....

กริ๊งงงๆๆๆ ... จ๊ากกกกก (อีกที) ... จะหลอนอะไรช้านอีก....

"ครับ.." (ไปผุดไปเกิดซะเถอะโยม...อย่ามาหลอกมาหลอนกันเลย...)

"ลืมบอกไปว่า คราวหลังไม่ต้องหวังดีจ่ายเกินมานะคะ บิล เป็นเศษสตางค์ .23 ก็ไม่ต้องจ่ายเป็น 25 สตางค์นะคะ จ่ายให้เป๊ะๆ นะคะ"

อืม... กรรม... จ่ายเกินก็ผิด ถ้าตรูจ่ายขาดไปซักสตางค์นี่จะโดนยึดหม้อแปลงมั้ยเนี่ย...

....

พอจบเรื่อง ก็มานั่งคิดดู ว่า... เราเซ็งอะไร โมโหอะไร... คาดหวังอะไร จากการติตต่ิอครั้งนี้...

ไม่ได้คาดหวังให้เค้าเปลี่ยนแปลงระบบการทำงาน...

ไม่ได้คาดหวังให้เค้าต้องพูดจาเพราะพริ้ง... เหมือน operator บริษัทเอกชนทั่วไป...

ไม่ได้คาดหวังว่าต้องเจอกับพนักงานเสียงหวาน ...

ขอแค่... ได้เจอกับคนทำงาน ที่ตั้งใจจะ service เราด้วยการ solve ปัญหา แบบมืออาชีพหน่อยก็พอ... ถามไถ่ตรงประเด็น แก้ปัญหาตรงจุด ไม่โยนไปโยนมา... สุดท้าย ผู้ใช้บริการอย่างเราก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไร.... ไม่รู้แม้แต่ว่า... ที่เค้าให้บริการเราคราวนี้เรียบร้อยจริงมั้ย.... อ้อ... ไม่รู้กระทั่งว่าคุยกับใครด้วย ต้องถามชื่อทุกคนเลย ไม่ถามก็ไม่บอก (บอกแต่ให้โทรกลับมา แล้วจะติดต่อใครละนี่)

หรืออย่างน้อยๆ ที่สุด.... ที่คาดหวัง... คือ... ความใส่ใจ... ที่ควรจะมี... ในการแก้ไขปัญหาใหู้ลูกค้า.... เสียง
คำว่า "แล้วยังไงคะ..." ยังคงก้องอยู่ในหัว

อดถามตัวเองไม่ได้ว่า... นี่เราขอมากไปรึเปล่า... หรือเป็นเราเองที่เรื่องมาก... เคยชิน ยึดติดอยู่กับระบบทุนนิยม ที่มีการแข่งขันกันอย่างมากมายในงานบริการ...

ก็ไม่รู้เหมือนกัน....

ไม่มีความคิดเห็น: