วันพุธที่ ๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๐

ก้าวแรก...

เคยมั้ย...

เวลาที่เผลอพูดความหลังครั้งเก่า...

ทั้งทั้งที่คนเล่า... ก็ยังเล่าด้วยความสุข

ทั้งทั้งที่คนฟัง... ก็ยังฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ

แต่สุดท้าย... เรื่องราวเหล่านั้น ก็ค่อยๆ เลือนหายไปกับเวลาที่ไม่เคยหยุดรอ...

บางคน... เลือกที่จะบันทึกเรื่องราวเหล่านั้นไว้ในบันทึก... หรือไดอะรี่...

บางคน... ก็ใช้วิธีผูกความทรงจำไว้กับรูปถ่าย....

....

ผมเอง ก็เหมือนกัน ... ในฐานะของคนหนึ่งคน ที่กำลังเดินทาง เหมือนๆ กับทุกคน ... หากแต่รู้สึกว่า ตัวเอง มีเรื่องราวมากมายที่เก็บไว้ และไม่อยากที่จะให้เรื่องราวเหล่านั้น ลบเลือนหายไป....

ครั้งก่อน... ตั้งแต่สมัยเด็ก ... ผมติดที่จะเขียนบันทึกเรื่องราวเหล่านั้นเอาไว้ในสมุดบันทึก... แต่เมื่อเวลาผ่านไป พอรู้สึกตัวเองอีกครั้ง ผมก็พบว่า สมุดบันทึก... ไม่ได้อยู่ข้างกายผมอีกต่อไป...

เสียดายนิดๆ ... เหมือนกัน ...

แต่ความจริงก็คือ... ผมยังคงมีเรื่องราวมากมายที่อยากบอกเล่า....

และหวังใจว่า...เรื่องราวเหล่านั้น... จะเป็นประโยชน์ต่อคนที่เข้ามาอ่าน ... ทั้งๆที่ยังไม่แน่ใจเลยว่า... ใครกันนะ ที่จะเข้ามารับรู้เรื่องราวเหล่านี้....

.....

ยินดีต้อนรับครับ :)

ไม่มีความคิดเห็น: